Αναδημοσιεύω το θέμα που είχα δημοσιεύσει στο moto.gr για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.
Γεννημένος στις 22 Σεπτεμβρίου του 1931 στο Gleiwitz, ο Ernst Eugen Wotzlawek (αυτό ήταν το πραγματικό του επίθετο, αλλά ο πατέρας του επέλεξε το Degner το οποίο ήταν «πιο γερμανικό»), ξεκίνησε την αγωνιστική του καριέρα στις αρχές του '50 στην Ανατολική Γερμανία και μέσα σε μικρό διάστημα κατάφερε να στεφθεί Πρωταθλητής και να γίνει δημοφιλής.
Συνέδεσε το όνομά του με την MZ (Motorradwerk Zscopau)/DKW στην οποία αγωνίστηκε από το 1956 ως και το 1961. Ο πρώτος τίτλος ήρθε στο 1957 στα 125cc, ενώ το 1959 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ταχύτητας μοτοσικλετών σημειώνοντας μάλιστα και νίκη (στoν αγώνα των Εθνών που έγινε στη Monza).
Το 1961, σε ηλικία 29 ετών, έφτασε μια ανάσα από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στα 125cc αλλά τότε ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια. Ο αγωνιστικός κινητήρας 125cc που είχε σχεδιάσει και εξελίξει ο Kaaden, με δισκοβαλβίδες όπως τις ξέρουμε σήμερα και τον οποίο χρησιμοποιούσε ο Degner, υπήρξε ο πρώτος ο οποίος ξεπέρασε τους 200 ίππους το λίτρο!
Στη Σουηδία θα μπορούσε να εξασφαλίσει τον τίτλο, αλλά το μοτέρ της MZ έσπασε (αργότερα οι άνθρωποι της MZ θα τον κατηγορήσουν ότι ο ίδιος προκάλεσε επίτηδες ζημιά στον κινητήρα). Έτσι το ενδιαφέρον μεταφέρθηκε στον τελευταίο αγώνα της σεζόν στην Αργεντινή.
Ο Degner είχε πλεονέκτημα 2 βαθμών έναντι του βασικού του αντιπάλου, Αυστραλού, Tom Phillis, αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ σε εκείνο το Grand Prix καθώς μαζί με την οικογένειά του λιποτάκτησαν αφήνοντας την Ανατολική για τη Δυτική Γερμανία. Ο θρύλος λέει ότι αυτός, η σύζυγός του Gerda και τα δυο του παιδιά, ο Olaf και ο Boris, πέρασαν στη Δυτική Γερμανία -μέσω Δανίας- στριμωγμένοι στο πορτ μπαγκάζ μιας Lincoln Mercury.
Πίσω από όλη αυτή την ιστορία κρυβόταν η Suzuki και ο μάνατζέρ της Jimmy Matsumiya, τον οποίο ο Degner είχε γνωρίσει στο ξενοδοχείο Farnleigh, στο Douglas του Isle of Man, όπου συνήθιζαν να μένουν τα μέλη της MΖ και της Suzuki όταν επισκέπτονταν το νησί. Η κοινή αγάπη τους για την μουσική jazz ήταν αυτή που τους έφερε πιο κοντά με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια στενή φιλία.
Ήταν η εποχή που οι Ιάπωνες ακόμα δεν είχαν την τεχνογνωσία για να ανταγωνιστούν τους Ευρωπαίους και δη τους Γερμανούς στις 2χρονες μοτοσυκλέτες.
Αυτή η γνωριμία που μετέπειτα εξελίχθηκε σε συνεργασία, αποδείχθηκε χρυσάφι για την Suzuki -και μετέπειτα για τη Yamaha- καθώς ο Degner είχε φροντίσει να πάρει μαζί του σχέδια και εξαρτήματα (κύλινδρο, πιστόνι, στρόφαλο και βαλβίδα) των 2χρονων, πρωτοποριακών για εκείνη την εποχή, κινητήρων της MZ/DKW.
Μια νέα εποχή ξεκινούσε για τον ίδιο αλλά κυρίως για τις ιαπωνικές εταιρείες που με τη γερμανική τεχνογνωσία πάνω στα 2χρονα μοτέρ κατάφεραν να εξελίξουν τους δικούς τους κινητήρες και να κατακτήσουν τον κόσμο.
Τη δεκαετία του '60 Suzuki και Yamaha σαρώνουν τους τίτλους στις μικρές κατηγορίες χρησιμοποιώντας εξωτικά -για την εποχή- θυριδώματα και δισκοβαλβίδες, ακριβή αντίγραφα της DKW και MZ. Eίναι τότε που όλα αλλάζουν στον χώρο των αγώνων και που οι Ιάπωνες αποκτούν το πάνω χέρι στη 2χρονη εποχή των αγώνων ταχύτητας.
Το 1962 θεσπίστηκε η κατηγορία των 50cc και ο Ernst Degner με την Suzuki RM62 στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής σημειώνοντας τέσσερις νίκες. Ήταν η πρώτη φορά που η Suzuki κατακτούσε Πρωτάθλημα στα GP μοτοσυκλετών...
Για την ιστορία η RM62 χρησιμοποιούσε 2χρονο μονοκύλινδρο αερόψυκτο κινητήρα χωρητικότητας 49,64cc με περιστροφική βαλβίδα εισαγωγής, 8τάχυτο κιβώτιο, εξελιγμένο σύστημα εξάτμισης που βελτίωνε σημαντικά την απόδοσή της η οποία έφτανε τους 10 ίππους στις 12.000 σ.α.λ. Η τελική ταχύτητα της RM62 άγγιζε τα 145 χλμ/ώρα.
Η αγωνιστική του καριέρα ολοκληρώθηκε άδοξα το 1966 όταν κατά τη διάρκεια ενός αγώνα 250cc στη Suzuka για το ιαπωνικό Πρωτάθλημα, είχε ένα σοβαρό ατύχημα που λίγο έλειψε να του στοιχίσει τη ζωή. Αποχώρησε από την πίστα με σοβαρά εγκαύματα που επηρέασαν σημαντικά την ποιότητα ζωής του καθώς αναγκάστηκε να ακολουθεί ειδική φαρμακευτική αγωγή για το υπόλοιπο της ζωής του.
Αργότερα οι Ιάπωνες αποφάσισαν να δώσουν το όνομά του στις δύο δεξιές στροφές όπου είχε το ατύχημα, ως ένδειξη σεβασμού προς το πρόσωπό του.
Στην καριέρα του ο Degner πήρε μέρος σε 59 GP, σημείωσε 7 νίκες στα 50cc και 8 στα 125cc όπου μάλιστα είχε και 13 ταχύτερους γύρους. Συνολικά ανέβηκε 38 φορές στο βάθρο.
Μετά το τέλος της αγωνιστικής καριέρας επέστρεψε στη Δυτική Γερμανία και εργάστηκε ως εκπαιδευτής των μηχανικών που εργάζονταν σε αντιπροσωπείες και συνεργεία της Suzuki. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1983, σε ηλικία 51 χρόνων, βρέθηκε νεκρός στην Τενερίφη. Παρότι έχουν περάσει πολλά χρόνια, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τα αίτια του θανάτου του τα οποία ακόμα δεν έχουν προσδιοριστεί
.