Μέρος 2ο
Έχουμε το μηχανάκι έτοιμο.
Παρατηρώ κάτι.
Τρίζει σαν ανάποδο γαμώτο και έχω κραδασμούς. Πάω και μου λένε πως είναι λογικό γιατί τα πλαστικά δε δένουν μεταξύ τους απολύτως σωστά με το βάλε βγάλε.
Οκ λέω. Με τους κραδασμούς τι γίνεται; Μου είπαν θα το κοιτάξουν. Πούτσες μπλε.
Ξέχασα να αναφέρω πως στο μηχανάκι έγινε και δουλειά στο φιλτροκούτι και πως είχανε φτιάξει και κάτι σαν ram air.
Κατά τα λεγόμενα τους πολύ προσεγμένη δουλειά.
Μες στην καύλα ήμουν. Το μηχανάκι θα πηδάει. Όπως ανακάλυψα πρόσφατα με τη βοήθεια του φίλου TRE, ένα αρχίδι έγινε.
Απολύτως τίποτα.
Άλλο ένα παράπονο είναι η υπερβολική κατανάλωση και η μυρωδιά της γκαζίλας που δεν παλευόταν με τίποτα.
Μου είπαν πως είναι λογικό με την αλλαγή της χαρτογράφησης και επειδή οι εξατμίσεις είναι στον κώλο.
Αυτά τα διόρθωσε και πάλι ο TRE. Δε φαντάζεστε για τι γκαζίλα μιλάμε.
Έκανα μερικά χιλιόμετρα και βρώμαγα στο χιλιόμετρο. Όταν έπαιρνα και την κοπέλα μου όση κολώνια και να έβαζε το μόνο που μύριζε ήταν βενζίνη.
Μετά από 3 πλυσίματα των ρουχών στο πλυντήριο έφευγε η μυρωδιά.
Λύσεις δεν έβρισκα τότε για τα προβλήματα μου.
Πάμε πάλι μπάρκο και αυτη τη φορά αφήνω το μηχανάκι σε γνωστό λαστιχά.
Έκανε τα σέρβις κτλ. αλλάξαμε και διάφορα αναλώσιμα και λέω το μηχανάκι να είναι έτοιμο ώστε όταν γυρίσω να φύγω για Ρουμανία απευθείας.
Γυρίζω από το ταξίδι και παίρνω το μηχανάκι.
Όλα ωραία και καλά αρχικά. Μιά μέρα πριν φύγω άρχισα να έχω τραγικούς κραδασμούς. μιλάμε για τραγικούς κραδασμούς.
Τρέχω στο μάστορα που που έβαλε τις PVM. Τι στον πούτσο γίνεται;
Σπασμένη μιά βάση που βρίσκεται κάτω από το μοτέρ. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρούμε τώρα.
Τι σκατά να κάνω; Σε λιγότερο από 18 ώρες θα έφευγα για Ρουμανία.
Τρέχω στον μουράτη. μου βρίσκει μιά βάση και μου την δίνει. Προς τιμήν του και για ανεξήγητο λόγο μου την έδωσε τσάμπα.
Πάω σε ένα συνεργείο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα και μου την βάζουν. Πάλι τσάμπα.
Ώπα. η τύχη μου αλλάζει. Τι παίζει ρε παιδιά;
Πάω σπίτι για πλύσιμο μηχανής και τι να δω.
Τα καλάμια μπροστά έχουν ξεθωριάσει όπως και ότι κάηκε και το βερνίκι από το μπροστινό φτερό. Ανθρακονημάτινο από suzuki.
Μαζί με αυτά και οι δαγκάνες.
Γαμώ το κέρατο μου. Αρχίδια bling bling καταντήσαμε.
Να μην ξεχάσω να πω πως είδα και το ψαλίδι τίγκα στις γρατσουνιές από τις αλλαγές ελαστικών.
Της καριόλας έχει από γρατσουνιές.
Τέλος πάντων. Πάω ταξιδάκι και επιστρέφω. (Γαμώ ήταν)
Δώρο έφερα λίγο στραβή την μπροστινή ζάντα.
Πόσο κάνει ρε μάστορα; Περίπου 80-100.
150 έδωσα γιατί κατά τα λεγόμενα του ήταν τοπ μάστορας εκείνος και οι υπόλοιποι μαλάκες.
Μπαίνω στρατό.
Τελειώνει ο στρατός και λέω ας πάμε πάλι Ρουμανία μιάς και γάμησε με το μηχανάκι το ταξίδι.
Πάμε για μεγάλο σέρβις. Πόσο κάνει;
Μεταξύ 250 και 400 στο μάστορα που έβαλα τις PVM.
Μαζί με κάτι άλλα μπλιμπλίκια που έβαλα, έγινε και παραγγελία για μανιτάρια καινούργια μπρος, μέση και πίσω μιάς και ta LSL την είχαν ακούσει.
Η παραγγελία έγινε Απρίλη ή Μάιο του 2012.
Μαζί με κάτι μαλακιούλες Rizoma φθάνουμε στην πληρωμή.
Πόσα σου χρωστάω; Περίπου 1500. γιατί ρε μάστορα;
Κάτι ανταλλακτικά που χρειάστηκαν για το σέρβις.
Ωραία ρε μάστορα. Να σου τα δώσω απλά να έχει γίνει καλή δουλειά.
Πάντα τέλεια δουλειά, μη σε απασχολεί τίποτα.
Τα πράματα από R&G ήρθαν;
"Κοίτα, για το ψαλίδι δεν έχουν έρθει, δεν τα έχει ο αντιπρόσωπος. Θα μιλήσω μαζί του αλλιώς θα τα παραγγείλω εγώ από έξω"
Την ανάρτηση μπορούμε να την μαλακώσουμε λίγο;
Τα μπροστινά πάντα λέω. Μου λένε πως είναι στο τέρμα μαλακό και πως θέλει αλλαγή ελατηρίων για να μαλακώσει περισσότερο.
Αρχίδια λέω από μέσα μου αλλά παραήμουν καυλωμένος να φύγω.
Οκ. Βουρ για Ρουμανία πάλι.
Τέλος δεύτερου μέρους γιατί έχω λαϊκή
και επίστρέφω με το τραγικότερο και επικίνδυνο πιά για την ίδια μου τη ζωή 3ο μέρος.